تولید یا واسطه گری؟

در جوامعی مثل ما تولید با اینکه بسیار لازم و ضروری است ولی با مشکلات بسیار زیادی مواجه است. از مجوزهای بسیار زیاد برای ایجاد یک واحد تولیدی گرفته تا عدم امکان فروش کالا به دلیل نبود زیر ساخت های لازم برای فروش واحد های کوچک، همگی دست به دست هم می دهند تا واحدهای کوچک تولیدی نتوانند پا بگیرند.

واحد های تولیدی بزرگ نیز که مطلع هستید تقریبا همگی یا دولتی هستند یا شبه دولتی و به دلیل سیاستهایی که در راستای رفع بیکاری اتخاذ شده اند، دارای نیروهای بسیار مازاد هستند و عملا اکثرا با ضرر مواجه هستند.

 

بطور کل وضعیت بگونه ای شده است که تولید در کشور صرفه خود را از دست داده است و رفتن به سمت این مقوله نیاز به افرادی خاص دارد. ولی وضعیت واسطه گری طور دیگری است

 

واسطه گری و دلالی برای اکثر شرکتها و افراد صرفه دارد. این نوع از کسب و کارها با تعداد بسیار کمی کارمند به سودهای هنگفت می رسند. ولی توجه به یک نکته حائز اهمیت است. آیا همه می توانند از واسطه گری سود کلان ببرند؟ قطعا خیر

 

واسطه گری به دلیل سود خوب در اختیار افراد خاصی قرار دارد و عملا ورود به شاه راه های مربوطه عملا غیر ممکن است. در سطوح پایین خرده فروشی و مواردی که سود آنچنانی متصور نیست فقط می توان ورود کرد.

 

تکلیف چیست؟!

 

توصیه اول اصولا باید حرکت به سمت تولید باشد ولی قطعا در شرایط کنونی این توصیه کاملا رد می شود. لذا اگر فردی به دنبال واسطه گری است بهتر است به سمت کالاهای غیر استراتژیک حرکت کند و دامنه کارکرد خود را در سطوح میانی تعریف کند.